Żegnaj, Andrzeju. Do zobaczenia w innym świecie
Kochał to, co robił. Kochał żyć i kochał ludzi. Osiadł na Warmii, w Targowie. Tu żył, malował, uczył i dzielił się z innymi tym, co ma. Miałam wrażenie, że wszędzie go pełno, choć widywaliśmy się raz na jakiś czas, zazwyczaj pod miejscowym sklepem, gdzie robiliśmy zakupy albo w pobliskich Dźwierzutach. On po prostu był, Czasem razem wypaliliśmy papieroska, czasem wypiliśmy kawę. Zawsze chwilę pogadaliśmy. O wszystkim i niczym. Jak para dobrych sąsiadów, którzy zawsze mogą pomóc, jeśli będzie trzeba. Andrzej po prostu Był. Całym sobą. i teraz też jest z nami. I na zawsze już będzie. Bo on odmienił życie tej wsi. I choć znaliśmy się ledwie kilka krótkich lat, przelotnie, brakuje mi go jak dobrego znajomego, który zagościł w moim życiu. Wczoraj wieczorem trudno było uwierzyć w tę smutną nowinę, jaką przyszło mi poznać na zakupach w wiejskim sklepie. Dzisiaj, do oczu same napływają łzy. Z bezsilności wobec losu, który nami rządzi. Z żalu po dobrym Wielkim człowieku. Żegnaj, Andrzeju. Do z