Wierzbowisko - starego siedliska czar

Zapragnęło mi się kolorowej, stuprocentowej wełny... no to mam. jest przepiękna w kolorach - takie miękkie, otulone zachodzącym słońcem kolory letniego ogrodu. Piękny. mocny skręt, szybko i równo się z niej dzierga. Ale... no właśnie. Mnie gryzie większość wełen, poza czystym, prawdziwym moherem i czystym, prawidzwym kaszmirem, nawet alpaka nadaje się do założenia jedynie na koszulę szczelnie oddzielającą wełnianą robótkę od ciała. A to jest piękna włoćzka Wool Jazz firmy Midaram, cudna, ale mocno dziewicza. Po prostu - gryzie mnie okrutnie, choć nie widać na niej żadnych włosków. Kupiłam jej ponad kilogram. Z części zrobiłam taki oto asymetrycznyu szal. Z jednej strony prosty, z zrugiej wykończony w skos. dodatkowo obszyty falbaną z tej samej włóczki. Strasznie mi się podoba, choć gryzie - na szczęście można nosić go narzucony na inny sweter czy kurtkę, jako dodatkowe ociueplenie zewnętrzne, bo do gołej szyi nie przyłożę go na pewno. Zastanawiam się tyko, co z resztą wełny... I

Szkoda mi tych ton kolorowych papierów, które wyrzucamy zawsze po świętach. A że w tym roku przypadło mi zorganizowanie prezentów dla przedszkolaków z grupy mojej córci, postanowiłam zrobić coś ekstra. Postawiłam na nietuzinkowe worki na prezenty. Długo kombinowałam w co zapakować sporych rozmiarów misia i wielką książkę "Rok w lesie". Poza tym budżt mieliśmy do 60 zł na dziecko, więc misie i książka zostały kupione w listopadzie, bo udało się w ten sposób zmieścić je w tej kwocie i to jeszcze z zapasem ponad 5 zł "na głowę". Tylko jak to zapakować? Uznałam, że najlepiej będzie, jak zorganizuję opakowania bezkosztowo, w ramach zapasów tkanin, jakie zostały mi z pracowni krawieckiej, którą miałam przed narodzinami córki. Poza tym jak ktoś naprawdę dużo szyje, a ja z maszyną do szycia się nie rozstaję, zawsze ma jakieś niewykorzystane kawałki materiałów. Ja akurat miałam najwięcej jasnoróżowej bawełny. Taki dziewczyński kolor, a w grupie jest też pary chłopaków. Syt